Δεν με απασχολεί τόσο ο ναζισμός ή όχι της Χ.Α., όσο ο οικονομικός φασισμός των υπηρετών του μνημονίου. Των προδοτών στους οποίους η ύπαρξη της Χ.Α. δίνει την ευκαιρία να την καταγγέλουν ως φασιστική και κατ' αντιδιαστολή, αυτοί να προβάλλονται ως δημοκράτες !
Βλέπε Βενιζέλο, Παπούλια, των κατ' εξοχήν βιαστών της Δημοκρατίας και Εθνικής Κυριαρχίας. Αυτών που παρέδωσαν την Εθνική Κυριαρχία με πράξη νομοθετικού περιεχομένου ! Ούτε καν με ενισχυμένη απόφαση της Βουλής !
Ας δούμε όμως ποιας Βουλής και ποιου πολιτικού συστήματος:
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και Η “θυσία” της Κύπρου για να “επανέλθει” η δημοκρατία.
Πάντα απορούμε πως οι αγωνιστές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατάντησαν Δαμανάκηδες και Λαλιώτηδες. Μια πιθανότατη εξήγηση είναι ότι ήσαν απλά "αγωνιστές" σε διατεταγμένη υπηρεσία από το πολιτικό σύστημα που η χούντα είχε στην απόσυρση.
Το συνδυάζω με εξομολόγηση ταγματάρχη μέλους της χούντας, σε τηλεοπτικές εκπομπές τόσο του Χίου όσο και του Τράγκα, που ομολόγησε ότι αυτός και άλλοι της χούντας ανέτρεψαν τον Παπαδόπουλο διότι δεν συμφωνούσαν με την πρόθεση του να επαναφέρει τους παλιούς πολιτικούς ως διάδοχη κατάσταση της "επανάστασης" και τις σχετικές επαφές του .
Θεωρήθηκε λοιπόν από τα μέλη της χούντας ότι ο Παπαδόπουλος θα επανέφερε το ίδιο με το πριν το 67 πολιτικό σύστημα. Αυτό δηλαδή που αργότερα υπηρέτησαν οι Λαλιώτηδες.
Οπότε, εάν έτσι έγινε, φυσικά και αμείφθηκαν και αμείβονται πλουσιοπάροχα Λαλιώτης, Δαμανάκη και Σία !
Να μην ξεχνάμε και την παράλληλη αλληλοπροώθηση σε κρατικά αξιώματα με τον Καραμανλή Πρόεδρο Δημοκρατίας επί ΠΑΣΟΚ ή και την παράδοση της εξουσίας από την ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ το 2009 με την ουσιαστικά παραίτηση του Κωστάκη υπέρ του Γιωργάκη.
Αυτό εξηγεί και εν μέρει γιατί τώρα δεν ξεσηκωνόμαστε. Στο Πολυτεχνείο πιθανότατα υπήρχε οργανωμένη ενθάρρυνση και υποκίνηση ενώ τώρα δεν υπάρχει τίποτα οργανωμένο. Αντίθετα βλέπομε το θλιβερό θέαμα του Τσίπρα να κατεβαίνει να συμπαρασταθεί στις συγκεντρώσεις του Παναγόπουλου (ΓΣΕΕ), αντί να οργανώσει αυτός συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, ενός εν δυνάμει πρώτου κόμματος !
Δέχομαι επομένως την επέτειο του Πολυτεχνείου ως ενός αγώνα που δεν δικαιώθηκε ακόμη. Και είναι πολύ πιθανό η εξέγερση του Πολυτεχνείου να χρησιμοποιήθηκε από το μεταπολεμικό πολιτικό σύστημα των δοσίλογων ώστε να επανέλθουν στην εξουσία.
Από την Σκύλα στην Χάριβδη δηλαδή.
Δεν θα εκπλαγώ επίσης αν αποδειχθεί ότι την Κύπρο την θυσίασε το ίδιο αυτό πολιτικό σύστημα ώστε να χρεωθούν την καταστροφή οι στρατιωτικοί και έτσι να αναγκαστούν να παραδώσουν βελούδινα την εξουσία.
Ιδιαίτερα αν αυτό συνδιαστεί με τις συναντήσεις του Λαμπράκη με τον Σαμψών πριν το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου.
Εξ' ου και ο πάντα κλειστός φάκελλος της Κύπρου.
Όσο για τους αγνούς αγωνιστές του Πολυτεχνείου που ήσαν βέβαια και η πλειοψηφία, αυτοί υπάρχουν αλλά δεν προβάλλονται.
Θα μπορούσαν να είναι παρόντες εάν είχαμε Δημοκρατία όπου οι πολίτες συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων και όχι ολιγαρχία όπως η ψευτοδημοκρατία που "επανήλθε" το 74 !
Τότε σκότωναν τα όπλα, τώρα σκοτώνουν τα ευρό που δεν είναι παρά όπλα ξένης κατοχικής δύναμης.
Ως μοναδική λύση που μπορεί να σώσει πλέον την χώρα δεν βλέπω παρά μια Συντακτική Συνέλευση πολιτών για Συμμετοχική Δημοκρατία, με αποκλεισμό της σημερινής Κομματοκρατίας – Χρεοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου