Σε
αλληλογραφία μου με τον καθηγητή και μέντορα μας Δρα Γιώργο Κοντογιώργη, το
καθεστώς στην "ελεύθερη" Δύση γενικά έχει την επιστημονική περιγραφή
ως ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΊΑ.
Ο όρος δικτατορία που μερικοί φίλοι χρησιμοποιούν
μπορεί να εκφράζει την καυστική τους διάθεση και να είναι δίκαιος αλλά δεν
περιγράφει ακριβώς την επιστημονική αλήθεια διότι η δικτατορία είναι μία από
τις παραλλαγές της Ολιγαρχίας. Υποπερίπτωση δηλαδή.
Κομμουνιστικά,
καπιταλιστικά, κοινοβουλευτικά, θεοκρατικά, βασιλείες, ακόμη και
αμεσοδημοκρατικά καθεστώτα τύπου Ελβετίας, όπου
η Κοινωνία δεν νομοθετεί, είναι ολιγαρχικά καθεστώτα.
Δύο είναι οι επιλογές: Δημοκρατία με την Κοινωνία στην
εξουσία ή Ολιγαρχία με ολίγους αντιπροσώπους ή τυράννους στην εξουσία.
Δυστυχώς το 322 πΧ είχαμε την κοίμηση της
δημοκρατίας.
Από τότε ο πολιτικός χρόνος σταμάτησε, με αποτέλεσμα ο τρόπος που
λειτούργησε και μεγαλούργησε η Δημοκρατία να είναι πάντα επίκαιρος και
περισσότερο από ποτέ αναγκαίος.
Μαζί με την
ολιγαρχία επικράτησε και ο δογματισμός που όμως είναι το θανατηφόρο δηλητήριο
της Φιλοσοφίας. Είχαμε έτσι τον φιλόσοφο Νίτσε να αναφωνεί την γνωστή του ρήση
απελπισίας, ότι όλα τα είπαν πριν από αυτόν οι Έλληνες !
 |
| Ο Εφιάλτης του Σοφωνίδου πολιτικός το 462 π.Χ. με λαϊκό κίνημα κατάργησε τις υπερεξουσίες των αρεοπαγιτών και εγκαθίδρυσε την Δημοκρατία, με την Κοινωνία στην εξουσία πλέον. |
