ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ως ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ.

Διεθνώς, το Εθνικό Νόμισμα είναι το κατ' εξοχήν εργαλείο μιας Εθνικής οικονομικής πολιτικής.

Μια χώρα επομένως της οποίας ο Λαός θέλει να έχει Εθνική Κυριαρχία θα μπορεί να έχει ικανή Εθνική οικονομία μόνο αν ελέγχει και το κυριότερο από τα εργαλεία της, δηλ το Νόμισμα. Έτσι μόνο θα μπορεί να εξασφαλίζει και καθεστώς Δημοκρατίας.

Η υπαγωγή στο Ευρό ήταν προϊόν δράσης κυρίως των Σημίτη Παπαδήμου και Στουρνάρα.

Άραγε, από τους συγκεκριμένους κυρίους έγινε για το καλό μας, ?

Όχι βέβαια !

Για την φιλοσοφία του κινήματος μας, Εθνική Ανεξαρτησία και Δημοκρατία είναι η μια προυπόθεση της άλλης.

Το Ευρό και αυτό ως Νόμισμα είναι εργαλείο οικονομικής πολιτικής, αλλά αυτών που το εκδίδουν και το ελέγχουν. Άρα των “Βορείων” της Ευρωζώνης, αν όχι της Γερμανίας μόνο.

Αποδεικνύεται επίσης ότι το ευρό δεν επιτρέπει σε μια οικονομική πολιτική οποιαδήποτε κοινωνική πρόνοια. Π.χ. Μόνο μέλημα όλων των προέδρων της ΕΚΤ ήταν πάντοτε μην τυχόν και ανέβει ο πληθωρισμός και μειωθούν οι αξίες στα χέρια των τραπεζιτών. Καμιά πρόνοια ούτε καν αναφορά του κεντρικού τραπεζίτη, ούτε για κοινωνικό κράτος ούτε για ανάπτυξη.

Ανακύπτει αυτόματα το Ερώτημα: παραμονή στο Ευρό και αντιμνημονιακή πολιτική είναι συμβατές ή μήπως είναι ασύμβατες έννοιες ?

Αποδεικνύεται έτσι σήμερα ότι το ευρό είναι το ύπουλο εργαλείο προγραμματισμένης υπαγωγής σε οικονομικό στραγγαλισμό μέσω μνημονίων και Χρεοκρατίας του Νότου της Ευρώπης !

Ανεξάρτητα του αν θα πρέπει ή όχι να έχομε Εθνικό Νόμισμα, τουλάχιστον να ξέρομε σε τι παγίδα μας έριξαν ώστε να σχεδιάσομε στρατηγικές διαπραγμάτευσης εξόδου.

Στην Ελλάδα το γεγονός ότι επί πλέον έχομε μια ξενοκρατούμενη Κεντρική Τράπεζα επιδεινώνει το πρόβλημα τόσο το οικονομικό-κοινωνικό όσο και της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Τα προσφάτως εξ Αμερικής ρηθέντα περί "Εθνικού Νομίσματος" από τον Κο Αλέξη Τσίπρα, είναι η αποχρώσα ένδειξη επανάληψης της πολιτικής πορείας και τελικής κατάληξης των ΓΑΠ και Σαμαρά. Ο επόμενος δηλαδή χειρότερος του προηγούμενου. Είναι αυτή η μοιραία συνέπεια της επικυριαρχίας στην χώρα μας ενός μη Εθνικού Νομίσματος ελεγχόμενου από ξένα συμφέροντα.

Σε παράφραση ιδού το ρηθέν από ένα των πατριαρχών των Ρότσιλντ: “Ας εκδίδω εγώ το νόμισμα και άσε τους πολιτικούς να νομίζουν ότι κυβερνούν”.

Την παράνοια αυτή ο Λαός την διαισθάνεται γιαυτό και είναι παγωμένοι οι περισσότεροι πολίτες, αυτούς που αποκαλούμε “καναπεδάτους”, εκ των οποίων πολλοί επιλέγουν τον δικομματισμό με βάση την αρχή του "μη χείρον βέλτιστο" , όπως π.χ. : στις 17 Ιουνίου επέλεξαν τους 166 μετέπειτα επίορκους που ψήφισαν παράδοση Εθνικής Κυριαρχίας.

Όσο για την Δημοκρατία στην Ευρώπη, έστω την κουτσή αντιπροσωπευτική, θα πρέπει να αναζητήσομε τον αρχιτέκτονα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρώτο Πρόεδρο της Κομισιόν Βάλτερ Χωλστάιν, στενό συνεργάτη του Άντολφ Χίτλερ, ο οποίος μεταπολεμικά και την οργάνωσε κατ' εντολή των Ευρωπαϊκών “Δημοκρατιών”, υπήρξε δε επί σειράν ετών και ο πρώτος πρόεδρος της Κομισιόν των Βρυξελλών.

Σχετικές και οι αναφορές επιφανών Ναζιστών στην διάρκεια του μεσοπολέμου και μέχρι το 1945:

* Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αντιπροσωπεύουν μια οικογένεια σ' αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι πολύ ευφυές να φανταστούμε ότι σε ένα τόσο κατακερματισμένο σπίτι όπως αυτό της Ευρώπης, μια κοινότητα λαών μπορεί να διατηρεί επί μακρόν διαφορετικά νομικά συστήματα και αντιλήψεις δικαίου.

Αδόλφος Χίτλερ, 1936, ομιλία στο Reichstag.

* Στις 22/6/1940 ο Γκαίρινγκ διέταξε την εκπόνηση ενός σχεδίου για μια «μεγάλης κλίμακας οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης» ή για την «Κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα». Στις 9/7/1940 υπεβλήθη στην Καγκελαρία του ράιχ. Ανέφερε: 1) Την καθιέρωση της σταθερής ισοτιμίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών ανάμεσα στα νομίσματα των διαφόρων κρατών και στο γερμανικό μάρκο του ράιχ. 2) Την κατάργηση των τελωνειακών φραγμών στην Ευρώπη και την καθιέρωση μιας αδασμολόγητης περιοχής αγοράς. 3) Την ενασχόληση με εμπορικές διαπραγματεύσεις και σχέσεις με άλλες χώρες. 4) Την προστασία της γεωργίας.

Αμέσως μετά συνετάγη από τον Οικονομολόγο Carl Clodius και τον πρεσβευτή Ritter σχέδιο για μια «μελλοντική ηπειρωτική οικονομία», για την οποία προτάθηκαν ως πιθανότητες η τελωνειακή ένωση, η τελωνειακή και νομισματική ένωση, ή η οικονομική ένωση…

* Είστε ήδη μέλη ενός μεγάλου ράιχ που προετοιμάζεται να επανοργανώσει την Ευρώπη, γκρεμίζοντας τα σύνορα που ακόμη χωρίζουν τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Joseph Goebbels, Η Ευρώπη του μέλλοντος.

• Ήδη από το 1940 ο ναζί οικονομολόγος Walther Funk μιλούσε για την «Κεντρική Ευρωπαϊκή Ένωση», την «Ευρωπαϊκή Οικονομική Περιοχή» και περιέγραφε την οικονομική και νομισματική ένωση.

* Οι εθνικές εντάσεις και μικροπρεπείς ζήλιες θα χάσουν το νόημά τους σε μια Ευρώπη ελευθέρως οργανωμένη σε μια ομοσπονδιακή βάση. Η παγκόσμια πολιτική εξέλιξη συνίσταται αναπόφευκτα στον σχηματισμό μεγαλύτερων πολιτικών και οικονομικών σφαιρών.

Carl Megerle, 27-9-1941, ναζί αξιωματούχος, «Θετικά θέματα για τον τύπο και την προπαγάνδα».

Σχετικό και το βιβλίο του ιδρύματος Δρ Ραθ “οι ναζιστικές καταβολές της ΕΕ των Βρυξελλών” που κατεβάζει κανείς δωρεάν από το διαδίκτυο:

http://www.relay-of-life.org/gr/chapter.html

Η φιλοσοφία Γερμανικής επικυριαρχίας του ευρώ αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι τα Κράτη Έθνη δεν μπορούν να δανειστούν κατ' ευθείαν από την κεντρική ευρωπαική τράπεζα που ο πολύς κόσμος καταλαβαίνει ως τράπεζα των κρατών μελών !

Υποχρεώνονται τα Έθνη να δανείζονται από τις ιδιωτικές τράπεζες με 5πλάσιο επιτόκιο, περιέργως όμως εκτός της Γερμανίας που εκείνη δανείζεται μέσω της κρατικής της τράπεζας KFW με το χαμηλό επίσημο επιτόκιο !!

Ερώτημα: καλά, η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο. Τα άλλα Έθνη στην Ευρωζώνη πως το δέχονται?

Ας έλθομε τώρα στο δια ταύτα:

• Χρειάζεται ανατροπή του σημερινού καθεστώτος της μεταπολίτευσης με σύστημα συμμετοχικής Δημοκρατίας των Πολιτών ή και αλλιώς αποκαλούμενης Άμεσης Δημοκρατίας. Υπ' όψιν ότι διανοητές όπως ο καθηγητής Δρ Κοντογιώργης, επιμένουν στον όρο απλά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
• - Στην πραγματικότητα το σημερινό καθεστώς είναι ως εάν ήταν ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟ, το όνομα δε του κόμματος “ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ”.
  Μια μεταπολίτευση πιθανότατα ένοχη και για την προδοσία της Κύπρου σε αντάλλαγμα της επαναφοράς του δοσιλογικού μεταπολεμικού συστήματος στην εξουσία, με αποδιοπομπαίο τράγο τον αχυράνθρωπο της ΣΙΑ Ιωαννίδη. Εξ ου και ο εισέτι κλειστός "φάκελος της Κύπρου". Σχετικά και τα μυστικά ραντεβού Σαμψών-Λαμπράκη πριν το Κυπριακό πραξικόπημα.
• Μια μεταπολίτευση ένοχη και για την σημερινή καταστροφή της χώρας, οικονομική και Εθνική, Εξ ου και οι παράξενες κολλεγιές Δεξιών και Αριστερών, σημερινές και νέες επερχόμενες, πάντα με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και όχι απλή αναλογική βέβαια.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΊΔΙ και συνοπτικά:

Άμεσα χρειάζεται σύγκλιση Εθνοσυνέλευσης ενεργών Πολιτών τόσο με φυσική παρουσία όσο και ηλεκτρονικά.

Προτείνω το Κίνημα να κάνει την σχετική πρόσκληση σε συνεργασία και με άλλα κινήματα.

Και ας είναι με παρουσία έστω μικρή αρχικά.

Όταν συμπληρωθεί ένας ικανοποιητικός αριθμός και αφού προσχωρήσουν και αρκετοί από τους ένστολους στους οποίους η πατρίδα εμπιστεύθηκε τα μέσα ισχύος για την προστασία της, η Εθνοσυνέλευση να αποφασίσει για την σύλληψη των πραξικοπηματιών της τρόικας εσωτερικού και των 166 επίορκων του κτιρίου της Βουλής που ψήφισαν την παραίτηση από την ασυλία λόγω Εθνικής Κυριαρχίας μεταβάλλοντας μας από ελεύθερους πολίτες σε δούλους και ακτήμονες.

Στην συνέχεια την έγκριση Συντάγματος Δημοκρατίας όπως αυτής που γεννήθηκε στην Ελλάδα, αυτής που έφτιαξε ο Καποδίστριας για την Ελβετία και αυτής που τώρα γεννιέται στην Ισλανδία.

Μιας Δημοκρατίας που θα αποφασίζει για την Οικονομική Πολιτική της χώρας και για το κυριότερο εργαλείο της, το Νόμισμα.

Μιας Δημοκρατίας όπου οι πολίτες συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων για την ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους..

Αλλιώς δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, ας το συνειδητοποιήσουμε:

Οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη ακόμη και 1% ύφεση θα εθεωρείτο καταστροφή.

Εδώ ανεξάρτητοι οικονομικοί κύκλοι προβλέπουν 8% για το 2013.

Με 7% ύφεση το χρόνο επί σειρά 5 ετών η Ελλάδα μας έχει ήδη καταστραφεί.

Μας το κρύβουν επίτηδες για να μείνουν στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε το πλιάτσικο να συμπληρωθεί.

Στο ΚΑΤΑΡ, που δεν είναι κανονικό κράτος, οι δωσίλογοι πήγαν για το ξέπλυμα των προϊόντων της λεηλασίας, τόσο για λογαριασμό τους όσο και για λογαριασμό των αφεντικών της Ευροζώνης.

Έχουν διασωληνομένη την οικονομία σε αγαστή συνενοχή της Κομισιόν ώστε οι “αλληλέγγυοι” Ευρωπαίοι να συνεχίζουν το πλιάτσικο.

Το ξέπλυμα τους χρειάζεται για να καλύπτονται τα αφεντικά τους γιατί έχουν να τηρήσουν προσχηματικά και κάποιους κανόνες στην Ευρωζώνη.