Υπάρχουν κάποιες προυποθέσεις για να θεωρήσομε τον πολίτη υπεύθυνο για την σημερινή πολιτική κατάσταση: α) εύνομη λειτουργία της Δημοκρατίας με βασική προυπόθεση την δημοκρατική εκλογή με έντιμο εκλογικό σύστημα. Αναφέρω εδώ μία μόνο πτυχή του προβλήματος: Ποιο ήταν π.χ. το ποσοστό επί των εγγεγραμμένων εκλογέων που πήρε το ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές ? Ας σκεφτούμε μόνο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των απεχόντων ήταν ενσυνείδητη και όχι αμελής.
Ακόμη, την αντισυνταγματική θεώρηση των λευκών ως άκυρων και πολλά άλλα.
Ακόμη το τι υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ και τι έπραξε αμέσως μετά την εκλογή του αποτελεί πλήρη γελοιοποίηση των δημοκρατικών διαδικασιών.
Άρα ο πολίτης τελικά δεν εκπροσωπείται, η δε ευθύνη του είναι κατά πλειοψηφίαν μηδενική.
β) παιδεία των πολιτών: δεν παρέχεται από το πολιτικό σύστημα, το αντίθετο θα έλεγα, ηθελημένα του προτείνονται πρότυπα παρακμής και κοινωνικής ανάδειξης μέσω παραβατικής συμπεριφοράς. Η παιδεία είναι προυπόθεση ευθύνης.
Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα, θεωρώ όμως ότι τα παραπάνω αρκούν για να καταδείξουν ότι την κύρια και μέγιστη ευθύνη έχουν αυτοί που με μη δημοκρατικό τρόπο αποτελούν σήμερα τα μέλη του πολιτικού συστήματος, που μάλλον πολιτική συμμορία θα έπρεπε να αποκαλείται.
Τελικά, εχομε Δημοκρατία ?
Πως είναι δυνατόν να πιστεύομε ότι τα τελευταία 30 χρόνια είχαμε καν καθεστώς Δημοκρατίας όταν αποδεικνύεται ότι μόνο στον τομέα της υγείας η “μεταπολίτευση” επέτρεψε ή οργάνωσε την καταλήστευση 200 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρό, του μεγαλύτερου δηλαδή σχεδόν μέρους του σημερινού δημόσιου χρέους.
Στην απώλεια πόσων άραγε ζωών ασθενών οδήγησε το συνεπακόλουθο έλλειμα υποδομών, μέσων και ευσυνείδητου ιατρικού προσωπικού για την θεραπεία τους ?
Εφ' όσον δε η ζωή είναι το πολυτιμότερο αγαθό, πως θα έπρεπε να χαρακτηριστούν αυτοί οι πολιτικοί και οι ιατροί συνεργάτες τους ?
