Ο Οικουμενικός Ελληνισμός επέζησε χάρις τον Κοινοτισμό που συντήρησε εντός των ορίων της κάθε Κοινότητας τις Δημοκρατικές διαδικασίες του 6ου, 5ου και 4ου αιώνα π.Χ. μέχρι δηλαδή και την περίοδο της αυθεντικής Δημοκρατίας για 140 χρόνια που εγκαθίδρυσε ο Εφιάλτης του Σοφωνίδου και υποστήριξε ο Περικλής.
Δύο ήσαν πάντα τα πολιτικά συστήματα παγκόσμια:
Η Δημοκρατία με την Κοινωνία να άρχει και η Ολιγαρχία με την Κοινωνία επαίτη των οικονομικά ισχυρών.
Με την Ολιγαρχία να έχει επικρατήσει παγκόσμια ήδη από το 322 π.Χ. με την σφαγή και τον εξανδραποδισμό των Αθηναίων από τον Αντίπατρο, επίγονο του Αλέξανδρου, έχομε μεταμφιέσεις της Δημοκρατίας και πουθενά πλέον αυθεντική Δημοκρατία.
Προβλέπουμε ότι η πλέον καταστροφική για την ανθρωπότητα μεταμφιεσμένη Ολιγαρχία θα είναι η Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία της Δύσης.
Έτσι η προαιώνια επίθεση της Ολιγαρχίας κατά της Δημοκρατίας όπου αυτή έστω και ατελώς εμφανίζεται, συνεχίζεται και σήμερα όπου πλέον οι οικονομικά ισχυροί είναι οργανωμένοι ως μια παγκόσμια εγκληματική οργάνωση διεστραμμένων με κύριο πυρήνα αποτελούμενο από τους Σιωνιστές.
Η Ολιγαρχική Δύση ήταν ήδη από την πρώτη χιλιετία μ.Χ. ο μέγιστος εχθρός του Ελληνισμού με όπλο της τον δογματισμό, το ψεύδος και την διαστροφή των εννοιών.
Με την Ολιγαρχία να έχει επικρατήσει παγκόσμια ήδη από το 322 π.Χ. με την σφαγή και τον εξανδραποδισμό των Αθηναίων από τον Αντίπατρο, επίγονο του Αλέξανδρου, έχομε μεταμφιέσεις της Δημοκρατίας και πουθενά πλέον αυθεντική Δημοκρατία.
Προβλέπουμε ότι η πλέον καταστροφική για την ανθρωπότητα μεταμφιεσμένη Ολιγαρχία θα είναι η Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία της Δύσης.
Έτσι η προαιώνια επίθεση της Ολιγαρχίας κατά της Δημοκρατίας όπου αυτή έστω και ατελώς εμφανίζεται, συνεχίζεται και σήμερα όπου πλέον οι οικονομικά ισχυροί είναι οργανωμένοι ως μια παγκόσμια εγκληματική οργάνωση διεστραμμένων με κύριο πυρήνα αποτελούμενο από τους Σιωνιστές.
Η Ολιγαρχική Δύση ήταν ήδη από την πρώτη χιλιετία μ.Χ. ο μέγιστος εχθρός του Ελληνισμού με όπλο της τον δογματισμό, το ψεύδος και την διαστροφή των εννοιών.
Ιδιαίτερα μετά τον μέγιστο Απολλώνειο τον Τυανέα περί το 300 μ.Χ. και την εκδίωξη των Ελλήνων από την Παλαιστίνη έχομε την συστηματική αποδόμηση του Οικουμενικού Ελληνισμού.
Ενός Ελληνισμού εδραιωμένου επί αιώνες στην Μέση Ανατολή, την Μικρά Ασία και τα παράλια της Μεσγείου. Σην Μέση Ανατολή όπου η Παλαιστίνη όπου γεννήθηκε η Παναγία με 98% στην περιοχή να είναι Έλληνες.
Και επί Βυζαντίου και επί Οθωμανών λειτούργησε ο Κοινοτισμός και τοπικά η Δημοκρατία έστω ατελώς. Έτσι ο Οικουμενικός Ελληνισμός επέζησε.
Η Άλωση του Οικουμενικού Ελληνισμού συνέβη με την Βαυαρική εισβολή τον 19ο αιώνα μΧ αφού η Δύση δολοφόνησε τον Άγιο της Πολιτικής Ιωάννη Καποδίστρια και εν τω μεταξύ οι Γερμανοί είχαν οργανώσει την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού μαζί με των Αρμενίων και Ασσυρίων.
Για μένα όπως και για τον μέντορα της Ακαδημίας μας Ελληνισμού και Δημοκρατίας Δρα Γεώργιο Κοντογιώργη, η επανάσταση του 1821 ήταν μια αποτυχία και μάλλον ενθαρρύνθηκε ώστε με τον έλεγχο των Δυτικών δήθεν βοηθούντων, να αποδυναμωθεί ο Ελληνισμός εν όψει της διάλυσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και πιθανής διαδοχής της από τον Ελληνισμό.
Αυτό γιορτάζει σήμερα η Κατοχική Διοίκηση των Αθηνών μέσω της επιτροπής για τα 200 χρόνια, με μέλη της ανθελληνικά αποβράσματα.
